هیچ از همه چه می خواهی؟

دوباره تو ولم کن ای دنیای هزار رنگ مگر یکی رنگی چه عیبی دارد که از روحم خواب و خوراک گرفتی دلم رابی قرار می کنی قرارم را فراری می دهی چرا من باید در دام تو باشم می خواهم بروم در خودم باشم کنار تو در عذابم گلویم نفس می برد زندان تویی سیاه چال همانا در توست تو فتنه می کنی و ادم ان می کند که نباید می کرد خسته و خفته در پی تو بودم ولی حال نه  نمی خواهمت ساعت ها با خرما درستت می کنم می پرستمت و بعد می خورمت دنیا دروغ بودی و من ندانستم